پای ضربدری یا ژنووالگوم

پای ضربدری یا ژنووالگوم

پای ضربدری همانند پای پرانتزی یک تغییر شکل یا دفورمیتی در مفصل زانو است.در یک فرد طبیعی در حالت ایستاده زمانیکه بین زانوها فاصله ای وجود نداشته باشد، قوزک‌های مچ پا نیز هیچ گونه فاصله ای ندارند.اگر با کنار هم بودن زانوها، بین مچ پاها یا قوزک‌ها فاصله ایجاد شود پای ضربدری گویند.نکته مهم در حالت پای ضربدری این است که انحراف ساق پا نسبت به وضعیت طبیعی به سمت بیرون افزایش می یابد.

عواملی که باعث پای ضربدری یا ژنووالگوم می‌گردند عبارتنداز:

عدم هماهنگی در صفحه رشد(در کودکان)

بیماری‌های که باعث کاهش ماده معدنی استخوان می‌شوند(مثلاً بیماری راشیتیسم)

به دنبال ضربات وارده(به ویژه به صفحه رشد)

آرتروز (استئوآرتریت)

پارگی رباطهای زانو

آرتریت روماتویید

شکستگی‌های انتهایی استخوان ران که بد جوش خورده‌اند.

شکستگی قسمت فوقانی استخوان درشت نی(به علت بد جوش خوردن)

پای ضربدری در کودکان بیشتر از دو سال:

پای ضربدری خوش خیم در کودکان در سنین سه تا پنج سالگی شایع است.پای ضربدری(والگوس زانو) در این کودکان غالباً با کف پای صاف همراه است و می توان این حالت را با کفش طبی اصلاح کرد، در اکثر موارد این تغییر شکل تا شش سالگی با استفاده مستمر از کفش طبی(روزانه بین ۸ الی ۱۰ ساعت) اصلاح می گردد. البته بهتر است که یک بررسی از جهت اینکه بیماری خاصی وجود ندارد به عمل آید.

درمان:

تجویز کفش طبی برای کودکان(در موارد خفیف)

تجویز کفش طبی و بریس برای کودکان(در موارد شدیدتر نسبت به بالا)

انجام جراحی. در کودکان در موارد شدید پای ضربدری و زمانیکه روش‌های فوق پاسخ ندهد معمولاً جراحی انجام می شود.پس از بسته شدن صفحه رشد به خصوص در موارد شدید در بزرگسالان معمولاً جراحی انجام می گیرد(مثلاً استئوتومی)

کم کردن وزن به خاطر خم نشدن بیشتر ساق پاها.

0 پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید

می خواهید در گفت و گو شرکت کنید؟
خیالتان راحت باشد :)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

یک + 11 =